La Vièlha se convida als Rescòntres cantats dau Galeison

Amb La fête des violons populaires de Sauve, ai una autra data marcada en roge sus mon agendà, dempuèi la primièra edicion de 2008 :
los Rescòntres cantats dau Galeison, a Saint-Martin de Boubaux (Losera).

Mon Collectiu preferit dels musicaires de Manja Pelós organisa en tota simplicitat aquèla longa dimenjada (del divendres 25 de junh al dimenge 27) a l'entorn "dels cants que pican", cants de las Cevenas e d'enquicòm mai.

L'etnomusica i a la part bèla e la dança e lo cant populars i prenon lor vertadièra plaça, dins l'amistat, la spontaneitat, lo partatge sens faiçon sus la plaça del vilatjòt que la vista cabuça sus las montanhas cevenòlas.
Los contes seran pas desoblidats que lo tème dels Rescòntres es :
"La Vièlha se convida !"

Aquesta annada, encara un program afriscaire amb un talhièr de cant etnografic animat per Pierre Laurence qu'evocarà sos rescòntres amb Marie Célérien, nascuda en 1900 e un concert omenatge a Marinette et Marcel Volpellière lo divendres.
Lo lendeman, fin del talhièr lo matin per deissar la plaça a una taula redonda amb Pierre Laurence, Nicole Coulomb, Claudette Castell, Caroline Darroux, Aimée Sabatier.
La contaira tunisiana Mounira M'Kadmi nos regalarà abans l'aperitiu-repais jos las platanas, amb la Mal Coiffée e le Choeur de la Roquette vengut d'Arle.
E plan segur, lo dissabte al ser, lo balèti a la votz ont cadun se pòt convidar amb sa(s) cançon(s) per balhar lo vam als dançaires jos las estèlas de la nuèit d'estiu (i cal creire, arriba...)...
Dimenge, la Galeisonada, es a dire lo picnic e la passejada aval a la ribièra, al pè de la Fage...

Per ne saupre mai, es aquí !
Entressenhas e inscripcions :
tornamai@yahoo.fr
06 98 81 62 69

Lo dessenh  es de Sam Bouchet, adieu l'amic !

Fe di biòu

Ièr, un plaser tròp rare, en mai d'aquò en bona companhiá amb los amics de Manja Pelós : una corsa camarguesa. E pas la mendra !
Aquela se debanava dins l'encastre del "Trophée des As" 2010 e la manada Fabre-Mailhan èra venguda amb lo Biòu d'aur 2009, Pasteur, totjorn valent.  
Las bèlas arenas de Lansargues ombrejadas per de platanas portavan son nom sus las barrièras. 
Lo vent, encara suportable per la capelada, se faguèt de mai en mai gelat, mas aquel temps de davalada puslèu que de velha d'estiu empachèt pas l'emocion davant la dança dels biòus e dels òmes. Lo rasetaire Loïc Auzolle foguèt lo mai atacaire.
Lo podètz veire corrir davant Pasteur sus la segonda imatge. 
Espeloufi perseguís Julien Ouffe sus la primièra. 
Las fotòs son de l'amic Serge Colombaud, qu'apresta un libre sus la manada Fabre-Mailhan, a paréisser en julhet a las edicions Sansouïre.

Cants per camins

    

           Èra un òme que cantava per camins

           Èra una femna que plorava amòr qu'un òme cantava

           Cantava per pas plorar

           Cantava amòr qu'èra en vida

           Cantava per pas escotar lo silenci

           Lo silenci traucat per los plors de la femna...

                                                    (2000)

Chants par les chemins

 Il était un homme qui chantait par les chemins/Il était une femme qui pleurait parce qu’un homme chantait/Chantait pour ne pas pleurer/Chantait parce qu’il était en vie/Chantait pour ne pas écouter le silence/Le silence troué par les pleurs de la femme…

Mon amiga la grisòla

Es demorada tres jorns dins l'ostal, al mitan de la taula, quietosa, a deissar sanar son paure uèlh ensagnosit.
Agachava tot çò que se passava a l'entorn sens crenta.
Al matin del tresen jorn, a començat de bolegar, l'uèlh viu.
Alara ai pres son lièch de palha e l'ai pausat, un pauc de rebors, dins lo jardin. Es demorada longtemps a prene lo solelh sens un movement, puèi es partida a son aiseta, tota reviscolada, per las flors.

Aqueste matin, l'ai vist passar dins la cort, mon amiga la grisòla.




Elle est restée trois jours dans la maison, au milieu de la table, paisible, à laisser guérir son pauvre œil ensanglanté. Elle regardait tout ce qui se passait autour d'elle sans crainte.
Au matin du troisième jour, elle a commencé à bouger, l'oeil vif.
Alors j'ai pris son lit de paille et je l'ai pausé, un peu de travers, dans le jardin. Elle est restée longtemps à prendre le soleil sans faire un mouvement, puis elle est partie tranquillement, toute revigorée, par les fleurs...

Ce matin, je l'ai vue passer dans la cour, mon amie, la petite lézarde grise.

Los violons populars convidats per Manja Pelós

Bèstiament, ai desoblidat de l'anonçar. Dempuèi meses l'esperavi pasmens !
La fête des violons populaires, 5èmes rencontres du Collectif Manja Pelós, se debanèt a Sauve aquela dimenjada. Tres jorns de bonur per los qu'aiman la dança, la musica, l'amistat e la doçor de las nuèits d'estiu...
Una brava capitada que deu tot al benivolat dels amics del Collectiu, qu'an fach un trabalh mostrós per permetre a qualques desenats d'astrucs de seguir estagis de dança o de violon amb de noms bèls de l'Occitania tota :
Jean-Marc Delaunay, Jean-Pierre Champeval, Perrine Bourel, Robin Vargoz per lo violon, o encara Michel Favre per lo rigaudon o Jordi Desjean per lo rondèu.
Al vèspre, una violonada, formada de totes los musicaires accompanhats per los estagiaris, s'es passejada dins lo vilatge medieval de Sauve e a semenat poësia e beutat, calor, emocion e bona umor per las carrièras, jos las fenèstras e los balcons. Robin Vargoz e Olivier Richaume de la Compagnie du Rigaudon mas tanben de Pile ou versa, companhiá de teatre embulant, ne foguèron los mèstres d'òbras.
Lo ser, jos las estèlas de nuèits caudas de junh, concèrts e balètis amb Ida Red, Occhi Turchini, la Compagnie du Rigaudon e un espectacle plen de vam, lo trio remarcant Jean-Marc Delaunay, Jean-Pierre Champeval, Basile Bremaud, los de Manja Pelós, Mana Serrano, Nicolas Roche, Clément Gauthier e d'autres encara...
Sonque de bonas causas, vos disi !

E vòli pas desoblidar : lo dessenh  es de Sam Bouchet, l'amic musicaire e cantaire de Losera...

D'espargas salvatjas en junh

M'anetz pas creire e pasmens... ai trapat d'espargas salvatjas
en me passejant dins la garriga de Sauve !

Una planponh d'espargas tendras, verdas, bèlas,
de que faire una polida pascada.
Amb un tròç de lard, un crostet de bon pan e un gòt de vin roge del canton, farai un repais de fèsta.

En junh ! I a pas pus de sason...